Jak podlewać drzewa i krzewy podczas upałów?
Większość z nas przez cały okres trwania zimy tęskni za latem i wszystkim, co się z nim wiąże. Kochamy ciepłe wieczory, możliwość spędzania czasu z przyjaciółmi i wakacyjne przygody. Niestety, to co dla nas jest przyjemne i pozytywne nie zawsze jest takie dla naszych roślin. Wysokie temperatury i brak deszczu mogą sprawić, że pielęgnowany przez nas ogród stanie się osłabiony i mało atrakcyjny. Okazuje się jednak, że dzięki odpowiedniej technice podlewania możemy pomóc roślinom przetrwać. Więcej na ten temat tego, co robić, a czego unikać, dowiesz się, czytając nasz artykuł.
Odpowiednia pora Podstawowa zasada dotycząca podlewania drzew i krzewów podczas upałów dotyczy pory, w jakiej należy to robić. Najlepiej rozpocząć pielęgnację wcześnie rano, czyli do godziny ósmej lub późnym popołudniem - po godzinie siedemnastej. Dzięki takiemu podejściu unikniemy ewentualnego sparzenia roślin i zachowamy ich dobry wygląd. Dlaczego pora podlewania ma tak duże znaczenie? Okazuje się, że krople wody pozostałe na liściach rośliny zachowują się jak mikroskopijne soczewki. Skupiają silne promienie słoneczne, które negatywnie oddziałują na nasz ogród. W odpowiedniej pielęgnacji może nam pomóc skorzystanie z automatycznego systemu nawadniania. Dzięki ustawieniu go na odpowiedni tryb woda będzie dostarczana roślinom jedynie w wybranych godzinach.
Grzyby i pleśnie a podlewanie Nieodpowiednie podlewanie roślin podczas upałów może sprowokować do ataku różnego rodzaju grzyby i pleśnie. Czynniki, takie jak wysoka temperatura i duża wilgotność są doskonałym środowiskiem do rozwoju tych nieproszonych gości. Oczywiście pierwsze objawy zobaczymy dopiero po dłuższym czasie, jednak warto pamiętać o zasadzie “lepiej zapobiegać, niż leczyć”. Jak uniknąć inwazji grzybów i pleśni? Pamiętajmy, by wodę doprowadzać do ziemi, czyli do korzeni. Niewskazane jest zraszanie całej roślinki, łącznie z jej liśćmi i łodygą. Taki nawyk daje nam też inne korzyści. Woda dociera prosto do korzeni, czyli do części odpowiedzialnej za jej pobranie i rozprowadzenie dalej. To najbardziej efektywny sposób na utrzymanie ogrodu w dobrej formie.
Technika podlewania Jeśli mamy ogród, powinniśmy posiadać także podstawową wiedzę, jak należy się nim opiekować. Warto np. dowiedzieć się, jaki rodzaj gleby się w nim znajduje. Dlaczego jest to ważne? Przede wszystkim dlatego, że informacja ta ma ogromny wpływ na technikę podlewania. Jeśli ziemia jest sucha i lekka, należy dostarczyć jej większej ilości płynów. Jeśli z kolei jest gliniasta i dobrze magazynuje wilgoć, nasza ingerencja może nie być konieczna. Kolejna zasada dotyczy ilości wody. Podlewania powinno odbywać się rzadziej, ale z większą intensywnością. Aby roślina nie zmieniła swojego wyglądu w czasie upałów, ciecz musi dotrzeć do korzeni. Jeśli używamy zbyt małej ilości wody w przeliczeniu na jedną sadzonkę, nasza praca może okazać się bezsensowna. Warto także pamiętać, by podlewać w sposób delikatny, ponieważ silny strumień wody może połamać i uszkodzić roślinę. Szczególną uwagę należy zachować przy pielęgnacji młodych egzemplarzy, które nie mają wykształconego silnego systemu korzeniowego. Oczywiście mimo tego, że panuje upał, nie należy przesadzać z ilością stosowanej wody. Jej nadmiar niezależnie od sytuacji może być bardzo szkodliwy. Jeśli to możliwe, nawadniajmy rośliny i trawnik letnią wodą - zbyt zimna może wywołać skutki porównywalne do szoku termicznego.
Rośliny i ich wymagania Oprócz uniwersalnych zasad dotyczących tego, jak podlewać drzewa i krzewy, istnieją także rady dotyczące poszczególnych gatunków. Np. jeśli jakaś roślina zaliczana jest do zbioru o płytkim systemie korzeniowym, powinniśmy zapewnić jej większą ilość wilgoci. Do grupy tej możemy zaliczyć m.in. różaneczniki, azalie, klony palmowe, magnolie, hortensje, wrzosy. Jeśli w naszym ogrodzie znajdują się rośliny zasadzone w donicach, musimy zapewnić im dodatkowe wsparcie. Przede wszystkim możemy przenieść je w miejsce, gdzie panuje cień i niższa temperatura. Należy także pamiętać, że egzemplarze takie mają ograniczoną zdolność pobierania wody, dlatego ich nawilżanie powinno odbywać się systematycznie, nawet dwa razy dziennie. Jeśli nie mamy czasu na regularne podlewanie ogrodu, możemy skomponować go z gatunków, które są niemal samowystarczalne. Do silnych, a jednocześnie pięknych propozycji należy m.in. aksamitka, begonia wiecznie kwitnąca, berberys, brzoza, dimorfoteka, dławisz, dziewanna, jałowiec, katapla, karagana, kostrzewa, czy lawenda. Warto wstrzymać się z radykalnym przycinaniem trawnika i innych znajdujących się w naszym pobliżu roślin. Podczas wzmożonej pielęgnacji możemy odsłonić ich wrażliwe części, co spowoduje obsychanie i obumieranie.

Czy warto sadzić drzewa w małym ogrodzie?
Ogród często kojarzy się z bujną roślinnością oraz dużą ilością drzew i kwiatów. Jednak nie każdy posiada ogród o dużej powierzchni. Co w takiej sytuacji? Czy warto sadzić drzewa, czy może postawić na same kwiaty? Niezależnie od wielkości ogrodu, zawsze warto sadzić drzewa. Należy tylko dokładnie przemyśleć, jaki rodzaj drzewa będzie odpowiedni w danym ogrodzie. Warto się zastanowić, dlaczego w ogóle warto sadzić drzewa w ogrodzie. Przede wszystkim drzewa to doskonałe źródło cienia w upalne dni. Dają schronienie nie tylko nam, ale również zwierzętom. Ponadto drzewa posiadają bogate kształty, różnorodne rozmiary oraz kolorystykę kory i liści. Z tego powodu drzewa to również doskonała ozdoba każdego ogrodu. Drzewa poprawiają mikroklimat, zmniejszając ilość dwutlenku węgla oraz zwiększają wilgotność powietrza. Ponadto drzewa produkują tlen oraz oczyszczają powietrze poprzez zatrzymywanie kurzu, pyłów, a nawet gazów.
Jakie drzewa wybrać do małego ogrodu? Po pierwsze należy wybrać odpowiedni rodzaj drzewa. W małych ogrodach szczególnie sprawdzą się drzewka ozdobne lub drzewka owocowe. Wybierając gatunek drzewa, należy pamiętać o tym, jak duże urośnie, jakie ma wymagania, co do gleby oraz czy potrzebuje dużego nasłonecznienia. Jeśli gatunek drzewa został wybrany, należy udać się na zakupy. Drzewa warto kupować w polecanych szkółkach z drzewami i roślinami. Nasza oferta zawiera bardzo zróżnicowane gatunki drzew owocowych, ozdobnych oraz krzewów. Ponadto nasi specjaliści pomogą w wybraniu odpowiedniego gatunku oraz profesjonalnie zabezpieczą rośliny do transportu.
Odpowiednie miejsce w ogrodzie Każde drzewo powinno być sadzone w sposób przemyślany. Należy wziąć pod uwagę jego rozmiary tak, aby nie zasłaniało okien, nie było zbyt blisko dachu lub aby nie przeszkadzało podczas zabaw w ogrodzie. Szczególnie w małych ogrodach bardzo ważne jest rozplanowanie miejsca posadzenia drzewa. Może się ono znaleźć w rogu, może to również być pojedyncze drzewo lub cały rząd, albo drzewa mogą tworzyć nietypową kompozycję. Dużo zależy od naszej wyobraźni, a mała powierzchnia ogrodu w niczym nie ogranicza.
Sadzenie drzew w małym ogrodzie – jak się za to zabrać? Drzewa to bardzo ważny element krajobrazu. Dostarczają nam tlenu oraz redukują ilość CO2. Nawet w przypadku małych ogrodów sadzenie drzew to dobre rozwiązanie.

Jak podlewać drzewa i krzewy podczas upałów?
Przydomowe ogrody to miejsce nie tylko na hamak czy grilla, ale także przestrzeń do obcowania z przyrodą. Świerk to doskonała alternatywa dla tradycyjnych krzewów i żywopłotów. To drzewo iglaste, które może stanowić świetną ochronę przed promieniami słonecznymi czy ciekawskim spojrzeniem osób mijających posesję. Przede wszystkim jednak będzie fantastyczną ozdobą ogrodu. Warto więc zawczasu zapoznać się ze sposobem sadzenia i pielęgnacji świerka, aby cieszyć się nim przez długie lata.
Pielęgnacja świerków w ogrodzie Najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym dla świerków jest ich staranne, regularne podlewanie. Iglaki te są bowiem bardzo wrażliwe na susze. Drzewa świerkowe nie przepadają także za nadmierną ekspozycją na słońce. Jeśli więc miejsce jego posadzenia jest mocno nasłonecznione, warto w okresach upałów zacienić świerk. Można użyć do tego na przykład włókniny. Dobrym posunięciem będzie także przykrycie ziemi wokół korzeni świerka. Ściółkę z powodzeniem można wykonać z kory, która nie tylko zabezpieczy przykryty teren przed chwastami i suszą, ale z czasem będzie też dobrą pożywką dla korzeni drzewa.
Kiedy najlepiej sadzić świerki? W procesie sadzenia świerków wyróżnia się dwa główne terminy, które dają największą gwarancję przyjęcia się iglaków. Pierwszy czas to ten między połową kwietnia a połową maja. Jest to dobry moment z uwagi na to, że świerki nie mają jeszcze na pędach zielonych pąków. Drugi termin, który wróży największe powodzenie pomyślnego przyjęcia się świerka, jest zdecydowanie dłuższy i przypada na dni między połową sierpnia a połową października. Te trzy miesiące to okres wygaszania się upałów i suszy. Ważne jest jednak to, aby zdążyć przed pierwszymi mrozami, z uwagi na to, że świerk musi mieć czas na zakorzenienie się przed zimą.

Jaka gleba pod iglaki?
Rośliny, do skutecznego rozwoju oraz wzrostu, potrzebują właściwej gleby. Najbardziej popularne rośliny ogrodowe to iglaki. Jeżeli chodzi o rośliny iglaste, podkreślić należy, że czują się one dobrze w kwaśnej ziemi. Występują jednak gatunki, które preferują podłoże wapienne. Dowiedz się, jakie warunki powinna spełniać gleba idealna dla roślin iglastych.
Jakie rośliny preferują glebę kwaśną lub lekko kwaśną? Większość roślin iglastych preferuje glebę kwaśną lub lekko kwaśna. Taka ziemia na niski poziom pH. W związku z tym, podłoże idealne dla roślin iglastych ma pH niższe niż 7. Takie warunki pozwalają na rozwój niemal wszystkich roślin iglastych i pozostałych kwasolubnych, które docenią obecność iglaków, np. magnolie, wrzosy, azalie lub kalmie. Tego typu środowisko jest przyjazne do rozwoju pożytecznych mikroorganizmów. Ponadto, składniki odżywcze są łatwiej dostępne. Gdy gleba jest zbyt kwaśna, dochodzi do rozwoju pleśni. Elementem pozwalającym na zakwaszenie gleby jest zastosowanie kwaśnego torfu w proporcji 1:1 z glebą ogrodową.
Jakie rośliny lubią glebę wapienną? Niektóre rośliny iglaste lubią ziemię wapienną. Jest to głównie jałowiec sabiński, sosna bośniacka, czarna czy cios pospolity. Określone dary natury są tolerancyjne i będą rozwijały się na podłożu o pH od 6 do 7, jednak nie tak bujnie. Zwiększenie wapienności można otrzymać przez dodanie do ziemi kredy lub nawozu wapniowo-magnezowego. Taki zabieg stosuje się, co 4 lata.
Jakie są konsekwencje nieprawidłowo dobranej gleby? Niestety konsekwencji źle dobranej gleby jest wiele. Najpoważniejsze z nich to niedobory cennych pierwiastków w wyniku, których rośliny chorują. Z czasem zaczynają żółknąć lub brązowieć, a niekiedy nawet opadać. Dobrze dobrana gleba pozwala na dostarczenie roślinom niezbędnych pierwiastków, wody i substancji odżywczych. Gleba przeznaczona do roślin iglastych musi być dobrze przepuszczalna. Warto stosować gotowe podłoża, gdyż charakteryzują się one lepszymi parametrami i zawierają odpowiednie składniki pokarmowe.

Berberys w ogrodzie - uprawa i pielęgnacja
Berberysy są bardzo często uprawiane w polskich ogrodach. To krzewy łatwe w pielęgnacji, które wyróżniają się zróżnicowanymi formami, kolorami i rozmiarami. Z tego też powodu szkółki drzewek ozdobnych zwykle posiadają w swojej ofercie różne odmiany berberysów.
Różne odmiany berberysów Najczęściej spotykaną odmianą berberysu jest Thunberga. To bardzo mały krzew, który dorasta do ok. 30 cm. Cechuje się kulistym, prawie płożącym pokrojem i charakterystycznych listkach w różnych odcieniach - żółtym, zielonym, różowym, purpurowym. Są też odmiany nieco wyższych berberysów, a także liściach zimozielonych, np. berberys Julianny. Nie tylko kolorowe liście wyróżniają berberysy, bardzo ciekawie prezentują się też owoce, najczęściej w kolorze czerwonym.
Uprawa i pielęgnacja Jak już zostało wspomniane, berberysy to rośliny mało wymagające i łatwe w uprawie. Najlepiej rosną na glebach żyznych i przepuszczalnych, ale przy odpowiedniej pielęgnacji poradzą sobie również na bardziej ubogich siedliskach. Najkorzystniejszy będzie odczyn gleby zbliżony do obojętnego, przy czym berberys powinien dobrze rozwijać się również przy znacznym zasoleniu. Roślinę warto posadzić w miejscach dobrze nasłonecznionych, ponieważ niestety cień nie sprzyja jej w rozwoju. Berberysy nie wymagają podcinania. Jeśli zamierzamy formować z nich żywopłot, najlepiej zaplanować prace na okres sezonu wegetacyjnego lub późną zimą. Co kilka lat, średnio 3-4, warto odmłodzić starsze rośliny wyższych odmian berberysów poprzez wycięcie grubszych gałęzi ze środka. Na zimę nie musimy okrywać berberysów. W przypadku berberysów zasadzonych na ubogich glebach konieczne jest regularne podlewanie i nawożenie. Jeśli jednak gleba jest żyzna, zabiegi tego rodzaju są zbędne. Warto jednak nawozić je kompostem lub obornikiem, dzięki czemu rośliny będą zdrowsze i mniej podatne na choroby. Berberysy pięknie wyglądają na rabatach, ponieważ są niezwykle dekoracyjne. Co więcej, są odporne na zanieczyszczenia powietrza, więc można je uprawiać również w warunkach miejskich.

Jak zabezpieczyć drzewa owocowe przed zimą?
Gdy zbliża się zima, warto odpowiednio zabezpieczyć młode drzewka owocowe przed mrozem. Jeśli tego nie zrobimy, najdelikatniejsze rośliny mogą nie przetrwać zimowej aury, szczególnie gdy temperatura spadnie poniżej -15°C. O właściwym zabezpieczeniu powinny pomyśleć przede wszystkim osoby, które kupiły rośliny w szkółce drzewek owocowych i planują ich sadzenie jeszcze przed zimą.
Sposoby ochrony drzew przed zimą W przypadku drzew, które zostały niedawno posadzone, należy obsypać pień glebą do wysokości ok. 30 cm. Szczególnie wrażliwe na mrozy odmiany, takie jak brzoskwinie, morele, czereśnie i grusze, warto zabezpieczyć, okrywając cały pień. Najbardziej tradycyjną metodą zabezpieczania drzew jest okrywanie pni słomą. Słoma to jeden z najlepszych materiałów zabezpieczających. Jeśli nie uda nam się wykonać klasycznego chochoła ze słomy, możemy użyć gotowej maty słomianej. Warto przy tym pamiętać, że w słomie chętnie znajdują schronienie gryzonie, które mogą uszkodzić korę. Co więcej, łatwo nasiąka wilgocią, a więc w okresie ociepleń mogą rozwijać się w niej choroby grzybicze. Należy zatem uważać na to, aby słomiana osłona była założona na odpowiedniej wysokości (nie za nisko), a warstwa nie powinna być nazbyt gruba. Alternatywą dla tradycyjnej słomy jest biała agrowłóknina. Nie wchłania wilgoci i jest dostępna w różnych grubościach. Występuje w dwóch rodzajach: P17 przeznaczona jest do przykrywania grządek zimą, natomiast P50 sprawdzi się do okrywania naszych drzewek. Lepiej wybrać białą agrowłókninę, ponieważ czarna bardziej absorbuje światło i nagrzewa się, co może być niekorzystne dla drzewa zimową porą. Niektórzy wykorzystują do zabezpieczania drzew na zimę tekturę falistą. Niestety jest to materiał, który nie sprawdzi się zimą. Oczywiście w okresie mrozu będzie chronić przed niskimi temperaturami, ale gdy nadejdzie czas ocieplenia, tektura szybko ulegnie zniszczeniu pod wpływem wilgoci, a także wiatru. Nie wolno też owijać pni drzew folią, ponieważ nie przepuszcza powietrza. Drzewa zabezpieczamy osłonami po pierwszych przymrozkach. Wcześniejsze okrywanie może przeszkodzić roślinom w procesie przejścia w stan spoczynku.

Jak przygotować glebę pod ogród owocowy?
Co zrobić, aby cieszyć się pięknym i urodzajnym ogrodem owocowym? Pierwszym krokiem jest zakup drzewek owocowych od sprawdzonego producenta. Zdrowy materiał szkółkarski to podstawa sukcesu. Rośliny muszą zostać zasadzone w odpowiednio przygotowanej glebie, a następie właściwie pielęgnowane. Dzisiaj zajmiemy się przygotowaniem podłoża pod owocowy ogród.
Odpowiednio przygotowana gleba krok po kroku Założenie ogrodu owocowego nie powinno być decyzją spontaniczną. Wbrew pozorom, należy odpowiednio przygotować całą powierzchnię, na której sadzone będą drzewka i krzewy. Umieszczenie obornika czy też kompostu tylko w dołku, w którym znajdzie się sadzonka to zbyt mało. Z upływem czasu roślina będzie potrzebowała dostępu do większej liczby substancji odżywczych; jeśli ich nie zapewnimy, rozwój korzenia będzie odbywał się tylko w obrębie zaprawionej gleby. Na kilka tygodni przed sadzeniem drzewek z gleby trzeba dokładnie usunąć wszystkie chwasty. Mówiąc obrazowo, im więcej nieproszonych gości usuniemy z działki, tym mniejszą konkurencję będzie miało drzewko w „walce” o substancje odżywcze i wodę. Czynności tej nie należy zatem pomijać, ale wykonać ją starannie, pozbywając się kłączy i korzeni. Tak przygotowaną glebę wyrównujemy, a następnie użyźniamy. Osoby, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z uprawą roślin, mogą skorzystać z nawozów wieloskładnikowych. Preparaty te należy stosować zgodnie z zaleceniami producenta, umieszczonymi na etykiecie. Kolejnym krokiem jest użycie torfu: rozrzucamy go, a następnie przekopujemy glebę. W ten sposób cenna materiał nie straci szybko swoich właściwości.
Jaki odczyn powinna mieć gleba pod drzewka owocowe? Jeśli to możliwe, zanim przystąpimy do nawożenia, warto sprawdzić pH gleby. Popularne drzewka owocowe, takie jak jabłoń i grusza najlepiej będą się rozwijać w lekko kwaśnym środowisku (pH o wartości maksymalnej ok. 6,7). Gleba o pH zbliżonym do obojętnego (6,8-7,4) jest właściwa dla wiśni i czereśni. Natomiast żurawina i borówka amerykańska wymagają kwaśnego podłoża. Odczyn zbyt kwaśnej gleby podwyższymy wapnowaniem, a jeśli gleba ma zostać zakwaszona, należy użyć kwaśnego torfu. W innym przypadku najlepszym rozwiązaniem będzie odkwaszony torf.

Gdzie najlepiej sadzić drzewka owocowe?
Drzewka owocowe będą stanowić znakomite urozmaicenie pięknego ogrodu, dodatkowo ciesząc nas w sezonie samodzielnie wyhodowanymi owocami. Można ograniczyć się do posadzenia zaledwie paru ulubionych drzewek dookoła domu lub stworzyć coś na kształt małego sadu. Do najczęściej wybieranych drzewek owocowych do posadzenia w przydomowym ogródku należą jabłonki, czereśnie, wiśnie i grusze, dające słodkie i zdrowe owoce. Aby móc długo cieszyć się z owoców, warto wiedzieć, kiedy i jak sadzić drzewka oraz jak je zabezpieczyć przed nieprzychylną im temperaturą.
Jakie sadzić drzewka owocowe Zakupując u nas materiał szkółkarski mogą mieć Państwo pewność, że dołożyliśmy wszelkich starań, aby drzewka owocowe, które nas opuszczają były znakomitego zdrowia, odporny na szkodniki i obficie obradzający. Do wyboru oddajemy Państwu kilkanaście gatunków jabłoni, blisko dziesięć gatunków gruszy polskich i azjatyckich odmian oraz czereśnie, wiśnie i śliwy polskich i japońskich gatunków. Znajdą Państwo w naszej ofercie także morele, brzoskwinie, pigwy i orzech włoski.
Gdzie najlepiej sadzić drzewka owocowe Wybierając właściwe do posadzenia drzewek owocowych miejsce powinniśmy się kierować poziomem jego nasłonecznienia. Drzewka owocowe mające stały dostęp do słońca, wydają słodsze i większe owoce o bardziej intensywnej barwie i smaku. Przy sadzeniu szkółek drzew owocowych, należy unikać także wszelkiego rodzaju niecek i obniżeń terenu, ponieważ może się tam zbierać woda i drzewka mogą podmoknąć lub zmarznąć. Warto zadbać o to, aby ziemia, na której posadzimy drzewka była pulchna, z dużą warstwą próchnicy, wilgotna, ale bez utrzymującej się na niej wody. Wybierając drzewka owocowe należy dostosować ich sadzenie to kalendarza, większość gatunków jednak sadzi się jesienią od października do listopada. Przed posadzeniem drzewka można odpowiednio przygotować glebę a młode drzewka dodatkowo ochronić przed wiatrem, jeśli zajdzie taka konieczność. Wrażliwe na temperaturę mogą okazać się gatunki ciepłolubne jak: morele, nektarynki czy brzoskwinie.

Jak sadzić jesienią drzewa i krzewy owocowe?
esień to bardzo dobry czas na sadzenie drzew i krzewów owocowych. Rośliny będą miały czas, aby dobrze ukorzenić się przed zimą.
O czym pamiętać, sadząc drzewka i krzewy owocowe jesienią? Przede wszystkim warto pamiętać, że jesienią oferta drzew i krzewów owocowych jest największa. Każda profesjonalna szkółka drzewek owocowych zaoferuje nam wiele gatunków roślin owocowych, którymi jesteśmy zainteresowani. Od początku października do pierwszych przymrozków możemy sadzić nasze rośliny. W pierwszej kolejności należy przygotować miejsce dla drzew i krzewów. Glebę przekopujemy i dokładnie usuwamy wszelkie chwasty. Następnie wzbogacamy ją w niezbędne substancje organiczne i mineralne, dodając substrat torfowy, obornik lub kompost. Warto też zadbać o odpowiednie pH gleby. Drzewka owocowe sadzimy ok. 2-3 cm głębiej niż rosły w szkółce, aby miejsce okulizacji znalazło się nad powierzchnią ziemi. Krzewy owocowe w formie krzaczastej, takie jak porzeczki czy agrest, sadzimy nawet 5-6 cm głębiej niż w szkółce, a krzewy malin i borówek sadzimy 2-3 cm głębiej. Sadzenie rozpoczyna się od wykopania dołka. Musimy on być na tyle duże, by korzenie rośliny mogły się w nim swobodnie rozłożyć. Dno dołka wypełniamy kopczykiem żyznej ziemi, która pochodzi z wierzchniej warstwy, tzw. warstwy ornej. Na kopczyku rozkłada się korzenie rośliny, aby nie były pozawijane w dołku. Prace związane z sadzeniem drzew i krzewów warto wykonywać w dwie osoby. Jedna osoba może przytrzymywać roślinę, a druga stopniowo zasypuje dołek. Podczas tej czynności należy delikatnie potrząsać rośliną, wykonując energiczne ruchy, dzięki czemu ziemia dokładnie wypełni przestrzenie między korzeniami. Jeśli rośliny wymagają palikowania, warto wstawić dodatkowy palik, który posłuży do podtrzymania rośliny. Zanim całkowicie wypełnimy dołek glebą, roślinę należy podlać, wlewając ok. 5-10 l wody. Gdy woda wsiąknie, można zasypać dołek do końca, po czym delikatnie udeptać ziemię wokół rośliny. Następnie można usypać niewielki kopczyk wokół pnia rośliny, aby dodatkowo zabezpieczyć ją przed zimą.

Jakie drzewka owocowe sadzić jesienią?
Sadzenie drzewek jesienią może być dobrym rozwiązanie, ponieważ mają wówczas więcej czasu na przyjęcie się przed zapoczątkowaniem procesu wegetacji. Warto jednak dowiedzieć się, w jaki sposób i jakie drzewka owocowe warto posadzić przed nadejściem zimy.
Kiedy dokładnie sadzić drzewka owocowe? Najlepiej zaplanować sadzenie na okres od października do pierwszych jesiennych przymrozków. Wówczas drzewa i krzewy owocowe będą mieć czas na regenerację swoich systemów korzeniowych jeszcze przed nadejściem zimy. Skraca to również czas wiosennej regeneracji. Jesienne drzewa już wczesną wiosną mogą zacząć sprawnie pobierać wodę wraz z substancjami odżywczymi. Warto jednak pamiętać, że powodzenie jesiennego sadzenia w dużej mierze zależy od panującej pogody. Wiele zależy też od tego, jakie są prognozy w stosunku do nadchodzącej zimy. Jeśli pojawią się duże mrozy, istnieje obawa, że nadziemne części drzew i krzewów ulegną przemarznięciu. Co więcej, problemem może być również brak pokrywy śnieżnej. Jeśli śnieg nie będzie padał, może istnieć konieczność zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia przed mrozem. W przypadku bardzo wrażliwych gatunków drzew, np. brzoskwiń, wiśni i czereśni, warto rozważyć posadzenie ich na wiosnę. Jabłonie, grusze i śliwy można sadzić jesienią bez większych obaw.
Jak sadzić drzewa owocowe jesienią? Niezbędne jest przede wszystkim odpowiednie przygotowanie gleby. Należy ją przede wszystkim skutecznie odchwaścić, aby niepotrzebne rośliny nie były konkurencją dla nowo posadzonych drzew. Warto również zastosować odpowiednie nawozy mineralne lub organiczne w celu przywrócenia glebie jej prawidłowej struktury i optymalnego pH. Niezbędne jest doprowadzenie gleby do odczynu odpowiedniego dla danych gatunków krzewów owocowych. Dla zabezpieczenia korzeni i dolnej części pnia nowo posadzonego drzewa, należy przed zimą usypać wokół pnia kopczyk z ziemi o wysokości ok. 30 cm. Co więcej, jeśli drzewka sadzone są na działce położonej w wiejskiej okolicy nieopodal lasu lub łąk, warto zabezpieczyć pnie przed uszkodzeniami spowodowanymi przez zwierzęta, np. zające i sarny. W tym celu zakładamy na pnie osłony z plastiku, grubego papieru lub papieru falistego. Pamiętajmy jednak, że nie należy osłaniać drzewek folią.

Jak kupować i sadzić drzewa i krzewy w pojemnikach?
Większość sklepów ogrodniczych i szkółek drzewek ozdobnych oferuje sprzedaż drzew i krzewów w pojemnikach. Jest to bardzo wygodna forma zakupu roślin, zatem wiele osób wybiera właśnie tę opcję. Warto dowiedzieć się, na co zwracać uwagę przy zakupie drzew i krzewów w pojemnikach oraz jak je później sadzić i pielęgnować.
Drzewa i krzewy w pojemnikach – na co zwracać uwagę przy zakupie? Drzewa i krzewy w pojemnikach można kupić niemal przez cały sezon. Podczas wyboru odpowiedniej rośliny należy zwrócić uwagę, czy nie pojawiły się na niej ewentualne defekty, takie jak plamy, dziurki czy nalot. Liście powinny cechować się intensywną, soczystą barwą. Warto zwrócić uwagę również na ziemię, która znajduje się w pojemniku. Powinna być odpowiednio wilgotna, a z otworów na dnie muszą wyrastać pędy korzeni. Wtedy będziemy mieć pewność, że roślina jest odpowiednio bujnie ukorzeniona. Zanim kupimy roślinę, powinniśmy jak najlepiej poznać jej oczekiwania i specyfikę, aby zapewnić jej optymalne warunki do rozwoju po przyniesieniu na działkę.
Drzewa i krzewy w pojemnikach – jak sadzić w ogrodzie? Należy bardzo dokładnie rozplanować miejsce posadzenia zakupionych drzew lub krzewów. Należy wziąć pod uwagę fakt, że rośliny zakupione w pojemnikach po pewnym czasie znacząco powiększą swoje rozmiary, zatem będą potrzebować znacznie większej przestrzeni. Trzeba mieć to na uwadze już w momencie ich sadzenia. Nie można więc umiejscawiać ich zbyt blisko siebie. Drzewa i krzewy z pojemników można sadzić niemal przez cały sezon. Przed posadzeniem należy wykopać dołek przynajmniej dwa razy większy niż średnica pojemnika. Następnie trzeba też solidnie podlać roślinę. Bryłę wyjmujemy z pojemnika bardzo ostrożnie. Trzymając drzewko lub krzew nad dołkiem, pamiętajmy o delikatnym rozluźnieniu korzeni. Następnie wkładamy bryłę korzeniową do dołka i zasypujemy ziemią, która powinna zostać uprzednio wymieszana z kompostem w proporcjach 1:1. Po posadzeniu delikatnie udeptujemy glebę i podlewamy. Jeśli ziemia wokół rośliny po pewnym czasie osiądzie, należy ją uzupełnić i jeszcze raz udeptać. Powierzchnia wokół nowego drzewa lub krzewu powinna zostać pokryta ściółką.

Jak uprawiać wiśnie w ogrodzie?
Wiśnie to najbardziej powszechne drzewa owocowe uprawiane w Polsce. Nie tylko prezentują się bardzo atrakcyjnie, ale również już w lipcu przynoszą obfite owoce. Uprawa wiśni nie jest trudna, ale wymaga nieco uwagi. Warto więc dowiedzieć się, jak odpowiednio dbać o drzewka wiśniowe w ogrodzie.
Jak prawidłowo uprawiać wiśnie w ogrodzie? Wiśnię kupimy w niemal każdej szkółce drzewek owocowych. Przed zasadzeniem musimy zadbać o odpowiednie stanowisko dla drzewka. Powinno być słoneczne, a jednocześnie lekko osłonięte od wiatru. Jedno drzewko powinno mieć zapewnione przynajmniej 10m² powierzchni. Zdecydowanie nie powinniśmy sadzić wiśni w ogrodach, które znajdują się w zagłębieniach terenu, ale doskonale będą rozwijać się i owocować na niewielkich wzniesieniach. Zimą należy uważać na przymrozki, które mogą uszkodzić kwiaty. Przed posadzeniem drzewa wiśniowego dobrze jest też sprawdzić jakość gleby. Najlepsze jest podłoże piaszczyste lub gliniasto-piaszczyste. Zdecydowanie należy jednak unikać gleby ciężkiej czy mokrej. Przed posadzeniem drzewka należy nawieźć glebę obornikiem, kompostem lub nawozami mineralnymi. Uprawiając wiśnie w ogrodzie, należy uważać na przymrozki, które mogą zniszczyć delikatne wiśniowe kwiaty. Co więcej, drzewka mogą zostać zaatakowane przez choroby takie jak drobna plamistość liści czy brunatna zgnilizna owoców. Niekiedy pojawia się również rak bakteryjny. Należy też pamiętać o odpowiednim podcinaniu drzewek wiśniowych. W pierwszym roku trzeba zaplanować podcięcie wszystkich bocznych pędów, nie przycina się jednak pędu głównego. W kolejnych latach wiśnie nie wymagają podcinania. Trzeba jedynie sprawdzać, czy wiśnia wyprowadza proste boczne pędy i usuwać pędy martwe, krzyżujące się lub rosnące do środka korony. W polskich ogrodach najczęściej uprawia się wiśnie sokówki, które wyróżniają się ciemnymi owocami i barwiącym miąższem. Drugą popularną odmianą są wiśnie szklanki, które mają przezroczysty, niebarwiący miąższ o skórce w kolorze niezbyt intensywnej czerwieni.

Uprawa porzeczek czarnych i kolorowych
Porzeczki należą do jednych z najpopularniejszych gatunków krzewów owocowych uprawianych w polskich ogrodach i na działkach. Zanim jednak zdecydujemy się na ich uprawę, warto poznać ich specyfikę oraz wymagania. Dzięki temu zapewnimy im optymalne warunki do rozwoju i będziemy mogli spodziewać się smacznych, bujnych owoców. Porzeczki możemy podzielić na dwa podstawowe rodzaje: kolorowe, czyli białe i czerwone, oraz czarne. Gatunki te różnią się nie tylko kolorem owoców, ale również wymaganiami dotyczącymi uprawy.
Jak uprawiać porzeczki kolorowe? W szkółkach krzewów ozdobnych i owocowych bardzo dużym zainteresowaniem cieszą się porzeczki kolorowe, czyli białe i czerwone. Nie tylko bardzo ładnie się prezentują w ogrodzie, ale również są stosunkowo łatwe w uprawie. Przede wszystkim bardzo dobrze znoszą nawet niskie temperatury, a jednocześnie dobrze radzą sobie na stanowiskach nasłonecznionych. Podłoże powinno być żyzne, przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne. Najlepiej wybrać glebę o kwaśnym odczynie pH, chociaż bez większych problemów będą rozwijać się również na nieco słabszej glebie. W przypadku porzeczek kolorowych należy pamiętać jednak o przycinaniu. Przycinanie należy zaplanować wczesną wiosną, zanim jeszcze porzeczka zacznie okres wegetacji. Kolejne przycięcie krzewów trzeba wykonać późnym latem. Systematyczne przycinanie należy wykonać w 5 roku po posadzeniu.
Jak uprawiać porzeczki czarne? Porzeczki czarne są nieco bardziej wrażliwe na niskie temperatury niż kolorowe. W związku z tym należy sadzić je na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych od wiatru. Zimą warto je okryć włókniną, szczególnie w przypadku młodych krzewów. Podłoże powinno być żyzne, przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne, chociaż dobrze radzą sobie też w ogrodach o typowej glebie. Porzeczki czarne najlepiej owocują na pędach 1-, 2-, 3-letnich, zatem przycinanie należy zaplanować w 4 roku po posadzeniu. W każdym sezonie wycinamy wszystkie pędy starsze niż 4 lata. Dzięki temu przyczynimy się do sukcesywnego rozwoju rośliny i bujnego owocowania.

Uprawa żylistka w ogrodzie
Żylistek to krzew, który jest bardzo popularny wśród polskich ogrodników. Większość profesjonalnych szkółek krzewów ozdobnych ma w swojej ofercie właśnie tę ciekawą roślinę. Żylistek jest niezwykle dekoracyjny głównie ze względu na delikatne kwiatki gęsto porastające gałązki. Nie mniej ozdobne są podłużne listki pokryte włoskami o ząbkowanych krawędziach.
Uprawa i pielęgnacja żylistków Żylistki są stosunkowo łatwe w uprawie i nie wymagają zbyt wymagającej pielęgnacji. Z powodzeniem będą rozwijać się w przeciętnych glebach ogrodowych o umiarkowanej wilgotności. Poradzą sobie zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i nieco zacienionych. Rozwinięty krzew charakteryzuje się gęstym ulistnieniem oraz licznymi kwiatami, które są zebrane w luźne wiechy lub charakterystyczne grona. Kwiaty zwykle są białe, ale niekiedy można spotkać również różowe odcienie. Żylistki cechują się wysokością od kilkudziesięciu centymetrów do nawet dwóch metrów. Dla prawidłowego rozwoju krzewu należy podsypać go kompostem. Niestety nie wykazuje on zbyt dużej tolerancji niskich temperatur. Gdy pojawia się mróz, niekiedy może dojść do przemarznięcia rośliny. Dobra informacja jest jednak taka, że dość szybko się regeneruje, więc wszelkie zniszczenie powinny być naturalne odbudowane. Młode żylistki powinniśmy na zimę dodatkowo okryć np. świerkowymi gałązkami. W przypadku bardzo suchego i gorącego lata warto zadbać o odpowiednie nawodnienie rośliny. Przycinanie krzewu należy zaplanować na okres po przekwitnięciu kwiatów. Czynność ta ogranicza się jednak wyłącznie do przycięcia uszkodzonych i zbyt pokładających się pędów. Usunięciu wymagają również przemarznięte pędy. Stosunkowo łatwe jest również rozmnażanie żylistka. Używamy do tego zielonych sadzonek, które dość szybko się ukorzeniają na podłożu stanowiącym mieszankę torfu i piasku. W Polsce największym zainteresowaniem cieszą takie gatunki jak żylistek wysmukły i żylistek szorstki. Warto dodać też, że żylistki przez większą część roku są stosunkowo mało zauważalnymi krzewami w ogrodowym pejzażu. Ale późną wiosną i wczesnym latem zaczynają pięknie rozrastać się, kwitnąć i zachwycać swoim oryginalnym, subtelnym, a jednocześnie bogatym pięknem.

Drzewa i krzewy z bryłą korzeniową
Drzewa i krzewy ozdobne najczęściej sprzedawane są w pojemnikach z gołym korzeniem, tzw. bryłą korzeniową. Są to dwie różne formy sadzenia roślin, przy w szkółce drzewek ozdobnych i owocowych rośliny w pojemnikach najczęściej kupowane są w przypadku pojedynczych egzemplarzy lub w przypadku roślin zimozielonych. W sytuacji, gdy istnieje konieczność zakupu większej ilości roślin, zwykle wybór pada na bryłę korzeniową, co podyktowane jest m.in. nieco niższą ceną sadzonek z odkrytym korzeniem.
Specyfika drzew i krzewów z bryły korzeniowej W szkółce rośliny uprawiane są w gruncie. W momencie zakupu zostają wykopane z gruntu, a ich korzenie występują w postaci charakterystycznej bryły. Takie drzewka lub krzewy można kupić w sklepie ogrodniczym, gdzie zostały wcześniej dostarczone ze szkółki. Jeśli jednak mamy taką możliwość, warto samodzielnie udać się na zakupy do szkółki, gdzie można je kupić w atrakcyjnych cenach, a jednocześnie zadbać o ich poprawny transport do miejsca docelowego, czyli ogrodu lub na działkę. Rośliny sprzedawane z bryłą korzeniową to przede wszystkim drzewa i krzewy posiadające liście opadające na zimę, w tym rośliny żywopłotowe, krzewy i drzewa owocowe oraz ozdobne. Jeśli wybieramy drzewa i krzewy z bryłą korzeniową, musimy pamiętać o tym, że wymagają one nieco innego postępowania niż rośliny zakupione w pojemnikach. Główna różnica polega na terminie sadzenia roślin z odkrytym korzeniem. Sadzone są późną jesienią (przed pierwszymi mrozami) lub wczesną wiosną (maksymalnie do początków kwietnia). Jeśli jednak decydujemy się na okres późnojesienny, musimy również odpowiednio zabezpieczyć rośliny przed mrozami, szczególnie w przypadku najbardziej delikatnych odmian. Drzewa i krzewy z odkrytym korzeniem warto kupować u zaufanych sprzedawców, najlepiej w profesjonalnych szkółkach. Dzięki temu będziemy mieć pewność, że sadzonki będą zdrowe, nie przesuszone, bez złamań czy chorób. Co więcej, w momencie zakupu powinny występować w tzw. stanie bezlistnym lub bez pąków (w zależności od pory roku). Jeszcze jednym plusem zakupu roślin w szkółce jest możliwość obserwacji, w jakich warunkach były uprawiane oraz jak są wykopywane. Najczęściej drzewka lub krzewy z bryłą korzeniową są wykopywane przez klientów, więc można sprawdzić, czy warunki ich uprawy były odpowiednie.

Jak uprawiać klon w ogrodzie?
Klon to nazwa rośliny, w skład której wchodzi ok. 100 różnych gatunków drzew i krzewów. Wyróżniają je przede wszystkim walory dekoracyjne, dlatego też w naszych ogrodach najczęściej występują jako piękne drzewka ozdobne. Co więcej, w uprawie nie są nazbyt wymagające i świetnie wkomponowują się w niemal każdą ogrodową aranżację.
Popularne gatunki klonu ogrodowego
Klon pospolity to drzewo najczęściej uprawiane w dużych ogrodach, ponieważ wyróżnia się dość sporymi gabarytami. Roślina charakteryzuje się dużymi liśćmi i owocami z długimi skrzydełkami. Jest odporna na suszę i zanieczyszczenia powietrza.
Klon czerwony zwykle osiąga niezbyt duże rozmiary w naszej strefie klimatycznej, ale świetnie radzi sobie podczas mrozów. Wymaga żyznej, umiarkowanie wilgotnej gleby o odczynie kwaśnym. Wyróżnia się charakterystycznymi liśćmi, które jesienią zabarwiają się na czerwono i pomarańczowo.
Klon palmowy jest to niskie drzewo, które trafiło do Europy z Japonii. Jest to bardzo delikatna roślina – mało odporna na mróz. Z drugiej strony jednak prezentuje się w ogrodach czy parkach niezwykle okazale, stąd też wysiłek włożony w jego pielęgnację z całą pewnością nie pójdzie na marne.
Klon japoński wyróżnia się długimi liśćmi i dużymi kwiatami, które jesienią stają się bordowe. Nadaje się do sadzenia w niewielkich ogrodach, najlepiej jako część roślinnych kompozycji.
Klon jawor to duże drzewo, które może osiągać nawet 40 m wysokości. Swoimi gabarytami przypomina klon pospolity, jednak jest od niego znacznie bardziej wymagający w uprawie. Powinien być sadzony na żyznej glebie. Dobrze znosi wiatry i mrozy, ale niestety kiepsko znosi suszę i zanieczyszczenia powietrza. To oczywiście tylko kilka z wielu różnorodnych odmian klonu, ale już na ich przykładzie można zaobserwować, że poszczególne gatunki tej rośliny różnią się od siebie pod wieloma względami – zarówno wielkością, jak i wymaganiami dotyczącymi uprawy i pielęgnacji. Jeśli więc zdecydujemy się na jeden z nich, powinniśmy dobrze zapoznać się z potrzebami oraz preferencjami danego gatunku.

Podkładki pod drzewka owocowe. Co warto wiedzieć?
Podkładki lub podkłady pod drzewka owocowe to terminy stosowane w ogrodnictwie i sadownictwie, definiujące ukorzenioną roślinę, na której dokonuje się przeszczepienia gatunku szlachetnego innej rośliny. Podkładki wykorzystywane są w szkółkach sadowniczych, w warzywnictwie i leśnictwie. Spełniają bardzo wiele funkcji, począwszy od zapewniania roślinie systemu korzeniowego, poprzez regulację owocowania, aż do wpływania na jakość plonu. Drzewka owocowe i ozdobne powinny być szczepione na podkładkach tego samego lub blisko spokrewnionego gatunku.
Podkładki pod drzewka wegetatywne czy generatywne? Podkładki pod drzewka owocowe dzielą się na dwie podstawowe grupy, w których kryterium klasyfikacyjnym jest sposób rozmnażania. Podkładki generatywne uzyskiwane są bezpośrednio z nasion. Siewki z nasion zyskują bardzo silne korzenie, są odporne na mróz i szkodniki oraz stosunkowo łatwe w pielęgnacji. Niestety, nie ma możliwości przewidzenia, jak intensywnie będą rosły. Ich cechą charakterystyczną jest także późne wchodzenie w okres owocowania. Można uniknąć tych problemów, inwestując w podkładki wegetatywne. Są one ukorzeniane, czyli uzyskiwane z korzenia – wegetatywnej części rośliny. W sadownictwie stosuje się przede wszystkim podkładki wegetatywne. Wzrost drzewek na podkładkach wegetatywnych nie jest zbyt silny. Owocują one szybko, wydając owoce bardzo dobrej jakości. Wymagają jednak dużej wiedzy sadowniczej i wyjątkowej troski pielęgnacyjnej, ponieważ są wrażliwe na niekorzystne warunki atmosferyczne i słabą glebę. Mimo wszystko, uprawę z podkładek wegetatywnych uznaje się za bardziej ekonomiczną. Pozwalają one ponad to uzyskać drzewka jednolite genetycznie, co w przypadku produkcji sadowniczej nie jest bez znaczenia.
Odmiany i zalety podkładek pod drzewka W Polsce najpowszechniejszym gatunkiem, otrzymywanym z podkładek wegetatywnych jest jabłoń domowa. Na podkładkach generatywnych z kolei najczęściej uprawia się grusze, brzoskwinie i morele. Doświadczeni sadownicy mogą samodzielnie wyhodować podkładkę. Alternatywą jest hurtowa sprzedaż podkładek pod drzewka i gwarancja najwyższej jakości produktu. Podkładki pod drzewka owocowe warunkują właściwości użytkowe roślin i dają pewność dobrze rozwiniętego systemu korzeniowego, który będzie w stanie prawidłowo pobierać z gleby wodę i sole mineralne. Decydując się na uprawę na podkładach, nie trzeba się martwić że korzenie zostaną zaatakowane przez szkodniki. Odporność roślin na choroby zwiększa się, podobnie jak zdolności adaptacyjne. W ten sposób można zapewnić roślinie bezproblemowy wzrost i przedłużyć jej żywotność. Podkładki pod drzewka można również podzielić ze względu na siłę wzrostu. W ten sposób wyróżnia się podkładki silnie rosnące, pół-karłowate, karłowate i super-karłowate. Typową podkładką karłowatą jabłoni dla sadów towarowych jest M9 czyli Żółta z Metz, rozpowszechniona na całym świecie. W Polsce bardzo popularne są jabłonie P22, które zaczynają owocować już w drugim roku po posadzeniu. Wśród gruszy warto wymienić mrozoodporną gruszę kaukaską, a wśród czereśni pół-karłowatą Giselę oraz Colt – idealny do sadów przydomowych. Najpopularniejszą podkładką przy szczepieniu śliw jest zaś ałycza.

Zastosowanie podkładek wegetatywnych w ogrodnictwie
Podkładka to określenie ukorzenionej rośliny, na której szczepi się lub okulizuje odmianę szlachetną innej rośliny. Stosowanie podkładek wegetatywnych w ogrodnictwie jest w związku z tym metodą uszlachetniania upraw. Termin podkładka używany jest także jako definicja jednego z dwóch komponentów rośliny uszlachetnionej. Drugim z nich jest uprawna odmiana szlachetna, czyli zraz. Sprawdźmy, czym są podkładki wegetatywne i w jaki sposób wykorzystuje się je w ogrodnictwie i sadownictwie.
Zdrowy i silny system korzeniowy Podkładka zrasta się z odmianą szlachetną w wyniku procesu szczepienia. Polega on na sztucznym połączeniu dwóch odrębnych organizmów roślinnych, w wyniku którego powstaje zupełnie nowy organizm roślinny. Nowy organizm roślinny łączy w sobie cechy zarówno podkładki, jak i odmiany szlachetnej. W ten sposób hodowca ma możliwość rozwijać podkładkę w pożądany sposób. Podkładka zapewnia nowej roślinie zdrowy i silny system korzeniowy. To właśnie dzięki niej drzewo lub krzew szybciej wchodzą w okres owocowania, a jakość owoców i regularność owocowania stają się bardziej zadowalające. Podkładka wpływa nie tylko na siłę i wzrost rośliny, ale także na jej długowieczność. Biorąc pod uwagę sposób rozmnażania, podkładki stosowane w ogrodnictwie i sadownictwie możemy podzielić na podkładki wegetatywne i podkładki generatywne. Podkładki wegetatywne przygotowywane są z wegetatywnej części rośliny, czyli z korzenia. To najpowszechniejszy rodzaj podkładek, wykorzystywany przez sadowników.
Zwiększenie produkcji i jakości owoców Ponad 80% produkowanych w Polsce podkładek to podkładki wegetatywne. Najlepsze podkładki wegetatywne muszą być wolne od wirusów, wiroidów i fitoplazm. Takie podkładki można wykorzystać do zakładania plantacji matecznych. W produkcji podkładek wegetatywnych najczęściej stosuje się rozmnażanie przed odkłady pionowe lub poziome. Podkładki wegetatywne sprawiają, że roślina szybciej zaczyna owocować przy jednoczesnym ograniczeniu siły jej wzrostu. Mniejsze drzewka można skuteczniej zabezpieczyć przed szkodnikami i łatwiej jest zbierać z nich owoce. Stosowanie podkładek wegetatywnych w ogrodnictwie to doskonały sposób na zwiększenie jakości owoców. Można za ich pomocą produkować drzewka o określonej sile wzrostu, porze wchodzenia w okres owocowania, plenności i wytrzymałości na mróz. Wyrównanie genetyczne to największa zaleta podkładek wegetatywnych, nic zatem dziwnego, że w nowoczesnym ogrodnictwie stają się dużo bardziej popularne niż podkładki generatywne. Należy przy tym jednak pamiętać, że podkładki wegetatywne są słabo odporne na mróz, bardzo często wymagają podparcia i mają dość duże wymagania glebowe. Niedogodności te rekompensowane są jednak możliwością zwiększenia produkcji owoców. Na tej samej powierzchni można posadzić trzy razy więcej podkładek wegetatywnych niż generatywnych.